بررسی جمعیت کفزیان سرشاخه های رودخانه جاجرود استان تهران

در تحقیق حاضر جمعیت کفزیان سرشاخه های رودخانه جاجرود مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه برداری در سرشاخه های آبنیک، زایگان، لالان و آهار در سال 1393 در فصل بهار و تابستان انجام شد. بی مهرگان کفزی به وسیله نمونه بردار کمی سوربر به ابعاد 35×35 سانتی متر جمع آوری و در فرمالین 10 درصد تثبیت شد. نمونه های بنتوز در آزمایشگاه توسط لوپ جداسازی و در سطح جنس شناسایی گردیدند. همچنین برای ارزیابی شرایط اکولوژیک و کیفیت آب از شاخص هیلسنهوف  hfbi و شاخص تنوعept  استفاده شد. به طور کلی در جمعیت کفزیان سر شاخه های رودخانه جاجرود 28 جنس متعلق به 3 شاخه، 5 رده، 9 راسته و 24 خانواده شناسایی گردید. بیشترین تراکم کل کفزیان در سرشاخه لالان (842 عدد در متر مربع) و در دو فصل بهار و تابستان مشاهده شد. در میان جنس های شناسایی شده و در تمام سرشاخه ها به جز آهار بیشترین تراکم در تابستان متعلق به جنس  epeorus و در فصل بهار مربوط به جنس baetis بود. بر اساس آنالیز واریانس یکطرفه (anova) و آزمون lsd، فقط میان جمعیت سرشاخه آهار با سایر سرشاخه ها اختلاف معنی دار مشاهده شد(05/0p<).